Zauważono wzrost testowania poziomu witaminy D w Australii, podobne trendy zauważane są na całym świecie. W rezultacie, lekarze obecnie są zachęcani do unikania niepotrzebnego testowania poziomu witaminy D. Ale kiedy należy się martwić o niski poziom witaminy D i kiedy należy rozważyć przeprowadzenie testu?
Witamina D odgrywa kluczową rolę w regulacji metabolizmu wapnia i fosforu w organizmie. Ma także inne funkcje, takie jak wsparcie dla układu odpornościowego, przyczynianie się do naprawy DNA i pomoc w różnicowaniu komórek. Choć nasze ciała mogą uzyskać pewną ilość witaminy D z diety, większość jest syntezowana poprzez ekspozycję na promieniowanie UVB ze słońca. Oszacowanie witaminy D w diecie jest zwykle mierzone za pomocą badania krwi w celu ustalenia stężenia kalcydiolu, które odzwierciedla średnie spożycie z promieniowania słonecznego i diety w ciągu ostatnich kilku tygodni.
Rekomendowany poziom witaminy D wynosi co najmniej 50 nmol/litr (20 ng/ml) pod koniec zimy. Ważne jednak jest zwrócenie uwagi na to, że istnieje niezgodność w pomiarach między laboratoriami i testami, co prowadzi do różnych definicji deficytu. Lekarze mogą mieć różne opinie na temat tego, co uważane jest za niedobór, a badania w tej dziedzinie nadal się rozwijają. Podczas gdy niski poziom witaminy D może prowadzić do chorób kostnych, takich jak krzywica u dzieci i osteomalacja u dorosłych, utrzymanie odpowiedniego poziomu witaminy D wiąże się z wieloma korzyściami zdrowotnymi, w tym poprawą funkcji odpornościowej i zmniejszeniem ryzyka niektórych chorób.
Mało prawdopodobne jest, że większość osób potrzebuje testowania poziomu witaminy D w celu ustalenia ryzyka niedoboru. Jednak niektóre grupy mogą być bardziej podatne, takie jak osoby ograniczone do domu lub o ograniczonym nasłonecznieniu, osoby z konkretnymi chorobami przewlekłymi i osoby o ciemnym odcieniu skóry. W Australii ogólnie jest możliwe uzyskanie wystarczającej ilości witaminy D poprzez ekspozycję na słońce przez cały rok. Jednak zimą lub dla osób mieszkających na półkuli północnej, dostarczenie wystarczającej ilości promieniowania słonecznego może być trudne. W takich przypadkach przyjmowanie umiarkowanej codziennej dawki witaminy D w ciemniejszych miesiącach jest mało prawdopodobne, że spowoduje szkodę, a może być korzystne.
Nadmierne testowanie poziomu witaminy D może prowadzić do niepotrzebnego niepokoju i niepotrzebnego wykorzystania zasobów opieki zdrowotnej. Wprowadzenie małych zmian w stylu życia, takich jak spędzanie więcej czasu na zewnątrz i przyjmowanie suplementów witaminy D w zimowych miesiącach, może pomóc zmniejszyć ryzyko niedoboru. Konsultacja z pracownikiem służby zdrowia może dostarczyć spersonalizowane porady oparte na indywidualnych okolicznościach.
Źródła: The Conversation